بررسی عوامل مؤثر بر پیش آگهی بیماران مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: مطالعات اپیدمیولوژیک انجام شده در ایران نشان دهنده روند افزایشی ابتلاء به سرطان پستان است و در حال حاضر به یکی از نگرانی­های اصلی پژوهشگران تبدیل شده است. در مناطق و جمعیت­های گوناگون، بررسی­های متعددی انجام شده که هر کدام عوامل مختلفی را بر میزان بقاء بیماران مؤثر دانسته­اند. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر پیش آگهی بیماران مبتلا به سرطان پستان، در بازه زمانی 5 ساله انجام شد. روش کار: در این مطالعه مقطعی، اطلاعات همه بیماران زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه­کننده به مرکز تخصصی رادیوتراپی انکولوژی رضا از سال 1386 تا 1390 مورد بررسی قرار گرفته و تأثیر متغیر­های مختلف (از جمله سن، نوع پاتولوژی، گیرنده­های هورمونی شامل استروژن گیرنده، پروژسترون گیرنده، بیان پروتئین her2) بر میزان بقاء بیماران سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری spss (نسخه 18) و آزمون رگرسیون کاکس و آنالیز بقاء انجام شد. مقادیر p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: در مطالعه حاضر، میانگین سن بیماران مبتلا به سرطان پستان 57/11±13/49 سال بود. میانگین بقاء کلی بیماران با سن کمتر از 48 سال، 96/51 ماه و میانگین افراد مسن­تر از 48 سال، 93/52 ماه بود که از نظر آماری تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت (336/0=p)، مرحله بیماری تأثیر معناداری بر بقاء کلی داشت و مشاهده شد که هر چه مرحله بالینی (stage) بیماری بیشتر می­شود میانگین بقاء کلی بیماران کاهش می یابد (000/0=p). میزان بقاء کلی با افزایش بیان گیرنده استروژن به شکل معناداری کاهش داشت (000/0=p). نتیجه گیری: با توجه به تأثیر معنادار مرحله بالینی سرطان و بیان رسپتور استروژن بر میزان بقاء بیماران و همچنین دستیابی به میانه سنی حدود 48 سال در مبتلایان، انجام غربالگری و شناسایی موارد دارای احتمال خطر با پیش آگهی بد در این سنین ضروری به نظر می­رسد.